SO LET’S stop the wrong narrative of greatest achievements by a Philippine president, or the greatest president in Philippine history.
Let’s see the greatest crook for what he is — thief, and liar, and cover-up king (kahit pa ang asawa mostly ang may pakana ng mga coverups).
***
Ang edifice complex ng diktaturya ay nagdulot ng malaking utang ng Pilipinas at lalong paghihirap ng mga tao.
Kaya marami ang napilitang maging OFWs, Japayuki, husto boys at pokpok simula noong 1970s.
***
Nang nanalo ng Unang Gantimpala sa Palanca Awards ang aking dulang “The Passion of Jovita Fuentes,” love story nina National Artist for Music Jovita at childhood sweetheart n’yang si (President) Manuel Roxas na lolo ni Mar, mas lalo kong ginustong sumulat ng mga historical plays; or, at the very least, plays based on history.
***
Nagsulat ako ng mga dula tungkol kay Imelda (“If the Shoe Fits: Or, The Five Men Imelda Marcos Meets in Heaven”, na nanalo ng second prize sa 2011 Palanca Awards); at tungkol kay Cory (“Cory, Full of Grace”, published in 2012).
Well-researched ang mga plays ko, at maari silang gamitin as documents of our times.
In short, dahil well-read at masigasig sa research, alam ko talaga ang kasaysayan ng ating bansa kahit pa noong 1969 lang ako ipinanganak.
You can also be as smart as I am kung nabasa n’yo lahat ang nabasa ko, napanood ang napanood ko, napuntahan ang napuntahan ko, natikman at naranasan ang lahat ng naranasan ko.
***
At dahil alam ko rin ang World History, at inaral ko rin ang buhay ni Jesus Christ, at kahit pa nina Muhammad, at Siddhartha Gautama (a.k.a. Buddha), alam kong hindi iboboto ng banal na mga taong ito ang mga anak ng diktador, na nagmana ng mga nakaw, at ng mga ugaling magsinungaling, mag-coverup, at kumapit sa kapangyarihan at posisyon at all cost.
Ayaw ng mga banal ang mga ganid, swapang, kurakot, mapang-api.
Kung bet mo sila, it only means hindi ka banal. You can go to hell. Basta ako, magpapakabanal!
***
We are what we are fighting for. We are what we believe.
Paano kang mabuting tao kung ang ipinaglalaban mo ay Masama at Mali?
Paano kang makatao at maka-Diyos kung nagbubulag-bulagan ka sa mga kasinungalingan para “manalo” ang ipinaglalaban mo?
Naiintindihan ko naman kung bayad ka, o bayarang campaigner.
But it does not mean that you are a good person. Maybe, you are just good at your job.
***
So yeah, it happens that I admire some people in the media, and in real life.
For some, I even respect what they do.
Pero sa panahong kailangan sila ng bayan, at doon sila sa panig ng pera at pansariling kapakanan lang nila, that’s where I draw the line.
Nawawala ang respeto ko sa mga taong iyon. Dahil sila ay nabibili.
Dahil sila, sarili at pera lang ang naiisip. Mga patay-gutom!
***
Nauunawaan ko rin that not everybody can be as principled, and financially independent as I am.
Or not as psycho-spiritually integrated, or even morally intelligent as I am.
All cards on the table na: I am sex positive, and liberated.
I am a certified bobo-shamer.
I am not bound by Philippine morals and hypocrisy.
I am not a traditionalist and conservative image of what people think is “educated” or “educator” or even “award-winning writer”.
But I am happy. I am rich. I am contented. I am successful. And again, I am happy.
Wala akong hang-ups sa mundo na hindi nabibili ng pera ko! Haha.
***
Hindi po ako stressed sa political situation ng bansa.
Naawa sa mga Pilipino, yes. Nanghihinayang sa misguided youth, yes. Concerned sa status of education, miseducation, and misinformation in the 2020s, yes.
Kaya gagawin ko ang makakaya ko to help. To educate. To warn people.
Pero naroon na ako sa level ng Serenity Prayer.
Kung ayaw n’yong makinig, kung ayaw n’yong magpaturo, welcome to your own hell on earth.
Maghirap sana kayo. Maghikahos. Mabaliw. (To be continued)/PN
